Bouwen aan eigen leefomgeving bij de waterboulevard en Groene Punt

Voor waterschap Aa en Maas en de gemeenten Helmond en Aarle-Rixtel maken we twee gebiedsvisies: voor De Waterboulevard ten noorden van Helmond en voor De Groene Punt ten zuiden van Helmond. De inrichting van beide gebieden verraadt dat ze lang zijn beschouwd als niemandsland. Dit is af te lezen aan de aanwezigheid van een rioolwaterzuivering, een woonwagenkamp, oude vuilstorten, motorcrossers en de vervuilde Aa.

Nu zijn we juist op zoek naar dit soort plekken met ruimte voor groen en (schoon) water om invulling te geven aan onze recreatiebehoefte. Maar er is meer, deze renaissance komt ook voort uit de noodzaak om ruimte te geven aan de vraagstukken van nu: klimaatadaptatie, circulaire economie, leefbaarheid, natuurontwikkeling en het welzijn van mens en dier. Zo kan het niemandsland van gisteren invulling geven aan de gemeenschappelijke verantwoordelijkheid van vandaag.

Voordat een streep op papier is gezet, hebben we aan bewoners, gebruikers, omwonenden, bestuurders en opdrachtgevers gevraagd hun verhaal te vertellen en te benoemen wat zij van het gebied vinden en wat ze met het gebied zouden willen en/of moeten. Zo hebben we tijdens een werkplaats van elkaar geleerd wat de belangen en wensen zijn op het gebied van landschap, natuur, water, landbouw, recreatie, energie en cultuurhistorie. We hebben vervolgens voor beide gebieden een narratief opgesteld en deze verhalen vertaald naar een gebiedsvisie. Na een tweede werkplaats hebben we de gebiedsvisies aangepast en gezamenlijk vertaald naar een uitvoeringsprogramma voor De Waterboulevard en een onderhouds- en beheersplan voor De Groene Punt.

Voor beide gebieden geldt dat het (volledig) herstellen van de oude structuren geen optie is. Daarom is op basis van de verhalen van alle betrokkenen gekoerst naar een ‘nieuw’ landschap waarin de bestaande waarden worden opgenomen en de potenties op het gebied van natuur, cultuurhistorie, (extensieve) recreatie en duurzame innovatie (zonnepanelen, windturbines, waterraderen, ecologische vormen van landbouw en een waterharmonica bij de rioolwaterzuivering) worden benut.

Door gezamenlijk de stip aan de horizon te formuleren en te begrijpen, ontstaat draagvlak voor de gewenste ontwikkelingen. En dus ook een gevoel van verantwoordelijkheid voor de realisatie van projecten en de instandhouding van onze leefomgeving!